Motie René Peters (CDA): geen exclusie maar inclusie

Vorig jaar november diende René Peters, Kamerlid namens de CDA, deze motie in. In de motie verzoekt Peters de regering ‘in gesprek te gaan met Femmes for Freedom en te onderzoeken welke duurzame rol de stichting kan spelen binnen het brede thema van zelfbeschikking, en daar afspraken over te maken’. De motie werd door alle politieke partijen, met uitzondering van de SGP, aangenomen. Dit is niet de eerste keer dat de Tweede Kamer steun betuigt voor FFF en de regering vraagt om met ons samen te werken. Sinds 2011 (!) spreken politici over het belang van het betrekken van FFF bij de beleidsvorming, het maken van voorlichting en financiële ondersteuning. We zijn zeer trots op de Kamerbrede en maatschappelijke steun.

Echter geven ministeries geen gehoor aan de wens van de Kamer om op een duurzame manier met FFF samen te werken. We hebben een uitstekende relatie met het ministerie van SZW, OCW en BZ. Echter gaat deze samenwerking om tijdelijke projecten en niet om een duurzame rol.

Ondanks vele verzoeken van de Kamer en toezeggingen van ministers van J&V, wordt FFF niet betrokken. We mogen van dit ministerie alleen meelezen met flyers; dit is natuurlijk geen duurzame rol. De kennis en expertise van FFF zou gebruikt moeten worden om echt bij te kunnen dragen aan beleid en voorlichting. Dit is een gemiste kans en het geeft geen invulling aan de motie Peters.

Volgens deze Kamerbrief is er door het ministerie van VWS invulling gegeven aan de motie Peters met de betrekking van FFF bij de voorlichtingscampagne schadelijke praktijken. Dit is echter niet het geval. Het gaat ten eerste om een tijdelijk project van een kennisinstituut, waarmee de duurzame rol nogmaals uitblijft. Het kennisinstituut heeft zelf erkend dat zij geen kennis hebben op de meeste onderwerpen waarvoor voorlichting ontwikkeld moet worden. Aanschuiven bij een kennisinstituut over onderwerpen die wij geagendeerd hebben en waarover wij de expertise in huis hebben, is geen duurzame rol. Ten tweede is de opdracht zonder aanbestedingsprocedure naar het kennisinstituut gegaan. Om deze redenen heeft FFF besloten niet mee te doen in dit project. De enige rol van FFF met betrekking tot het ministerie van VWS is dat wij input geven in het kwartaaloverleg.

De consequente uitsluiting van FFF door ministeries blijft helaas, zelfs na 10 jaar en zelfs met onze track record, nog steeds werkelijkheid. Onze emancipatie blijft onder de vleugels van kennisinstituten, communicatiebureaus, kwartiermakers en consultants zonder track record en zonder draagvlak in de gemeenschap en de samenleving. Waarom geven ministeries geen gehoor aan de vele verzoeken van de Kamer en de motie van René Peters om in gesprek te gaan met FFF over een duurzame rol? Waarom spreken de ministeries over inclusie, maar is uitsluiting van vrouwelijke nakomelingen van migranten anno 2021 nog steeds de norm?